Reynaerde A – Leithen A
Leithen A weer twee punten rijker
Struikelend naar de finish, zo kun je langzamerhand de titelrace van Leithen A wel gaan noemen… Ook de wedstrijd tegen Reynaerde A, op papier een makkie, werd weer een spannende aangelegenheid.
De tegenstander uit het pittoreske dorpje Koudekerk heeft zich al verzoend met degradatie. Dat maakte dat hun twee sterkste spelers, goed voor ratings van ruim 2000 en ruim 1900, lekker thuis gebleven waren (gezien het weer niet eens zo onverstandig). Als zij er wel bij waren geweest had het voor ons wel eens anders kunnen aflopen…
Na zo’n drie kwartier spelen was er geen vuiltje aan de lucht: op bijna alle borden goede, uitstekende tot zelfs gewonnen stellingen.
Ornett was als eerste klaar na een vlot aanvalspartijtje (14 zetten) waarin hij met wit spelend de Leeuw wist te temmen (1-0).
Zelf trof ik als invaller als enige Leithenaar een tegenstander met een (iets) hogere rating. Ik probeerde er nog wel wat van te maken maar mijn tegenstander was ook duidelijk in zijn pogingen om in elk geval niet te verliezen en gezien de stellingen op de overige borden besloot ik heel simpel naar remise af te wikkelen (1½-½).
Aanvankelijk een terechte beslissing want even later kwam Thomas al melden dat hij dankzij de opsluiting van een vijandelijk stuk het volle punt al binnen had (2½-½).
Even later zag het er een stuk somberder uit. Alexandr was vol in de aanval gegaan, maar had daarbij iets over het hoofd gezien (materiaalverlies…). Voor Marcel gold min of meer hetzelfde: een prachtige aanvalstelling opgebouwd om dan te vergeten dat je een stuk hebt laten instaan.
Gelukkig kwam het toch nog goed. Alexandr besloot om niet met een stuk achter te gaan keepen, maar door nog een stuk te offeren de stelling verder te compliceren. Het kostte zijn tegenstander zeeën van tijd en uiteindelijk de partij: mat, en dat in een stelling met twee stukken minder! (3½-½).
De winst werd veiliggesteld door Richard die op de van hem bekende wijze zijn tegenstander langzaam maar zeker in het nauw bracht. Een blunder in het eindspel bespoedigde het lot van de Koudekerker, maar die moest er nog wel even van overtuigd worden dat anders slechts twee zetten langer geduurd zou hebben voordat hij de nul aan zijn broek zou hebben gekregen (4½-½).
Dat was voor Wil het sein om niet langer door te ploeteren in een lastig eindspel met aan beide kanten een paard en vijf pionnen (5-1).
Daarmee was de koek op. Marcel hield nog heel lang stand en leek misschien remisekansen te krijgen, totdat hij een paardvork overzag… (5-2).
Frans tenslotte stond heel lang beter maar in het middenspel zag hij zich plotseling geconfronteerd met een kwaliteitsoffer. Zo dacht althans elke Leithense omstander er over, maar Frans zag na lang nadenken dat aannemen van het offer tot vrijwel onmiddellijk verlies zou leiden. Niet aannemen dus en maar doorspelen met een stuk minder. Zijn tegenstander speelde het vervolgens keurig uit en Frans gaf hem tenslotte de eer hem mat te zetten (5-3).
Het bizarre slot in de partij tussen Alexandr Mityaev en Rob van Leijden. Wit heeft na stukverlies nóg een stuk gegeven in de hoop op verregaande complicaties die zijn tegenstander teveel hoofdbrekens zouden kosten. Gezien het tijdverbruik van de Reynaerde-speler leek dat in elk geval te lukken: de secondes tikten in rap tempo weg
Maar dan de stelling. Wit dreigt natuurlijk van alles: damewinst, mataanval etc. Maar zwart is aan zet en had hier in één zet remise kunnen afdwingen: Th1+, gevolgd door Dxh3+. Deze wending ontging zwart en om snel wat tijd te winnen begon hij maar wat schaakjes te geven: Tc2+, gevolgd door Kg1, daarna Tc1+ en Kf2. Hier zag zwart toch een eeuwig schaak aan de horizon opdoemen: Tf1+. Helaas voor hem werkt het torenoffer nu niet… Zie diagram hieronder.
Het is duidelijk dat Kxf1 tot niets leidt na Dxh3+. Er kan bijvoorbeeld volgen Kf2 – Dxe3+, Kxe3 en Pd5+ waarna ook de witte dame valt.
Maar gelukkig schaken geen dammen waar slaan verplicht is. En dus speelde Alexandr in deze stelling Ke2! Nu is het in alle varianten gewonnen voor wit… Er volgde nog Dxh3 maar na het antwoord Dxf7 werd de koning langs de achtste rij opgejaagd om uiteindelijk op c8 zijn Waterloo te vinden!
Jos